First Step

5.2 - Hari nie, kami gegirl start hidup baru. Lepas peristiwa semalam tuu, kami tekad nk tarik diri drpd hidup boboy semua. Nie untuk hati kami jgakk. Hati kami yg dh lame sakit sbb bnd2 nie. Untuk kami x lagi sedih2 kena hadap bnd nie.

Bukan senang untuk buat keputusan nie. Susah sangat. Sbb brape bulan dh hidup dgn mereka. Kami kena kuat. Bukan kecilkan benda yg bsr. Cuma, kami dh x larat. X larat sangat bler kami x cari psl dgn org, tap org cari psl dgn kami sbb kami rapat dgn mereka. Penat sangat. Nie bukan pertama kali kami kena.

Kami jadi tekad buat keputusan nie sebab org yg paling kami sangka baik pon sanggup buat kami macam nie. Lepas peristiwa semalam tu, Tokwan dh x senyum lgsg bler brselisih dgn kami. Betul lha tu ape yg kami sangka selama nie. Dye anggap kami nie competitor dye untuk dapatkan Tokmok.

Macam kes Kak Ngah lag dasyat. Siap cakap buruk lag psl kami kat belakang. Kalau betul xper jgak. Semuanya dusta belaka. Mcm Kak Long, dye mmg x tunjuk belang lag. Tap dh nmpk skit2 dh. Dh x tegur kami dh lpas rapat dgn Abg Long. Kami pon xtau lha kenapa kena buat mcm tu.

Kami buat semua nie untuk kebaikan kita bersama. Kami xnk boboy rasa tersepit antar dua. Antara kawan atau makwe. Kami xnk mereka rasa terbeban. Pada masa yang sama, untuk hati kami jgak. Untuk hati kami rasa kegembiraan balik. Bukan nk kata kami x gembira bila dgn mereka, cuma kami penat nk alami benda yang sama.

Sepanjang hari nie kami x bertegur pon dgn mereka. They trying to talk with us. But then, it fails. Sbb kami betul2 dh bulatkan hati kami. Kami nk bagi mereka sedar. Sedar yang selama nie mereka layan kami dengan tidak sepatutnya. Sedar yang kami dh penat dilayan mcm tu. Itu je kami nak.

Hari nie mmg lain sangat rase dye. Uda rse lain sgt. Sbb biase mcm bergurau dgn Abg Ngah, Abg Long n Tokmok. Tap hari nie bertegur pon tidak. Serious talk rse lain. Tapi nk buat mcm mane kann. Sebab dh mmg tawar hati dh. Jujur cakap lha. Kami kesian sangat bler mereka cari peluang untuk brckp dgn kami, tapi kami x layan mereka. Kesian sangat. Tapi sebab mengenangkan ape yg dh jadi, kami kena kuat.

Kami dpt rasa yg mereka pon rasa lain bler kami x bercakap dgn mereka. Because they also act weirdly. Kami sedar je semua tu. Tapi, sebab kami nk tengok org yg kami syg bahagia. Kami nk tengok mereka bahagia dgn pasangan mereka masing2. Walaupun partner mereka buat mcm2 kat kami, kami doakan yg terbaik untuk mereka & partner masing2.

Walaupun kami dh x bercakap. X bertegur. Kami nk mereka tahu yang mereka still boleh cari kami kalau mereka ada masalah. Sebab kite kann family. Kami still concern psl mereka sebenarnye. Cuma, kali nie kami dh xnk tunjuk. Sebab kalau tunjuk pon, bukan mereka kisah ponn. Mereka x pernah act mcm mereka kisah.

Above them all, we will still concern about you guys. It's not going to be the same as the old us. We want to act as friend to them. Not as family. As far as they act with us, it's not more than just a friend. Or even worse actually. So, we will look and see what will happen next. I hope we can settle it soon. Because it's really hurt to not talking with people that we used to talk everyday.